سخنی با شما

سخنی با شما
جمعه 27 اسفند 1395 | 8 سال پیش
همۀ ما از عصر زرین فرهنگ و تمدن ایران فراوان شنیده‌ایم، این که ادیبان و دانشمندان برجستۀ بسیاری از این خاستگاه پرگهر برخاسته‌‌اند و حتی در روزگار خود شهرتی جهانگیر یافته‌اند. این که در بسیاری از مراکز فرهنگی و علمی دنیا هنوز آثار برخی از این بزرگان، مرجع معتبر آموزشی‌ست. این که هوش، هنر و دانش ایرانی، حتی جهانگشایان زورمدار را چنان تحت تأثیر قرار می‌داد که اندک‌اندک و زیرکانه در دستگاه قدرت آن‌ها رسوخ می‌کرد و فرهنگ آنان را از درون دگرگون می‌ساخت و... . اما آیا می‌توان تا همیشه فقط و فقط به داشته‌های گذشته نازید و فخر فروخت؟ آیا ما به راستی نگاهبانان شایسته‌ای برای این میراث ارزشمند بوده و هستیم؟ آیا با توجه به رشد فرهنگی بشریت ما نیز توانسته‌ایم بر شالودۀ این گنجینۀ بی‌همتای پیشینیان رشد بسزایی داشته باشیم؟ بی‌گمان پاسخ هیچ کدام ما به هیچ یک از این پرسش‌ها مثبت نیست! باز هم بسیار شنیده‌ایم و می‌شنویم که سرانۀ مطالعۀ شخصی و رویکرد مردم به مسایل فرهنگی در کشور ما به گونه‌ای انکارناپذیر و شرم‌آور ناچیز است. آنگاه دلایلی که بیان می‌شود، چیست؟ گرانی محصولات، تکاپوی بیش از اندازه برای گذران زندگی، کمبود وقت، سانسور فرهنگی، ناهمسازی با توسعۀ فرهنگ جهانی و هزاران بهانۀ توجیه‌کنندۀ هزاررنگ دیگر! اما اگر هر یک از ما صادقانه به پرسش‌های زیر پاسخ دهیم، به روشنی درمی‌یابیم که علت‌ اصلی این دورافتادگی در خودمان و درون ماست، نه دیگران، قوانین اجتماعی و در جایی پیرامون ما! از شما می‌خواهم با صداقت و درستی به این پرسش‌ها پاسخ دهید: ۱- شما اوقات فراغت خود را چگونه می‌گذرانید؟ ۲- آیا در روز زمان ویژه‌ای را به کتاب خواندن اختصاص می‌دهید؟ ۳- در سال چند کتاب می‌خوانید و چند بار به کتاب‌فروشی سر می‌زنید؟ ۴- تا چه اندازه با آثار کهن و نوین فرهنگ فارسی آشنا هستید؟ ۵- چند بار در سال به سینما می‌روید؟ ۶- برای انتخاب کتاب، فیلم یا کالای فرهنگی دلخواه خود چه معیارهایی دارید؟ ۷- چند بار در سال برای دیدن تئاتر یا کنسرت می‌روید؟ ۸- آیا کتاب، موسیقی یا فیلم محبوب خود را می‌خرید، یا آن را از سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی دانلود می‌کنید؟ ۹- برای آشنایی کودکان خود با کتاب چه کارهایی کرده‌اید؟ ۱۰- آیا به دوستان و آشنایان خود، کتاب یا کالاهای فرهنگی دیگر هدیه می‌دهید؟ ساده‌اندیشی‌ست اگر گمان کنیم در کشورهای پیشرفته که رویکرد عمومی به مسایل فرهنگی چشم‌گیر است، فقط قوانین جاری دولتی و رفاه اقتصادی زمینه‌ساز چنین استقبالی هستند. بلندپروازی و رؤیاپردازی‌ست اگر بپنداریم فقط بر پایۀ برخی استعدادهای خارق‌العاده و بدون هیچ حرکت فراگیر، جمعی و منظمی در عرصۀ فرهنگی می‌توان به چنین پیشرفتی دست یافت. آسان‌ترین راه آن است که این گناه بزرگ را میان این و آن تقسیم کنیم و بگوییم تا زمانی که بزرگان و دولتمردان این سرزمین تدبیری اساسی نیندیشند، از یکایک ما کاری ساخته نیست. اگر خواهان حل مشکلات گوناگون شخصی و اجتماعی هستیم، بهتر است ایمان بیاوریم که مستقیم‌ترین و مؤثرترین راه، رو آوردن به کتاب‌خوانی‌ست و این خود ما هستیم که باید در این راه گام برداریم. تصادفی نیست که حتی در پیش پا افتاده‌ترین فیلم‌های کشورهایی که گام‌هایی بلند در عرصۀ رشد برداشته‌اند، می‌بینیم که کتاب به شکل طبیعی در صحنه‌ها جایگاهی ویژه دارد. کتاب در اتاق خواب، بیمارستان، وسایل رفت و آمد عمومی، در دست کودکان و قهرمانان فیلم و در هر کجا به سادگی به چشم می‌خورد و بخشی جداناشدنی از زندگی روزمرۀ مردم است. آن‌ها به درستی به این حقیقت ساده دست‌یافته‌اند که کلید اصلی مشکلات در مطالعه نهفته است و کتاب‌خوانی مبنای همۀ‌ آموزش‌های فرهنگی‌ست. با این دیدگاه بود که من به عنوان مدیر مسؤول کلک آزادگان، دست به کار راه‌اندازی انتشارات و سپس این سایت شدم. زیرا یگانه راه نگهبانی و افزودن بر این فرهنگ پربار را آگاهی می‌دانم و دست‌یابی به آگاهی نیز بدون خواندن کتاب ممکن نمی‌شود. من خود بارها تجربه کرده‌ام که گاهی حتی مطالعۀ مطالب بسیار ساده چنان بینش و آگاهی ژرفی در وجودمان پدید می‌آورد که به خودی خود در درازمدت، به دگرگونی بنیادین زندگی ما می‌انجامد و حاصل این دگرگونی ایجاد انگیزه، توانایی و استقلال دیدگاه و اندیشه است. همچنین از صمیم دل باور دارم که این مسیر، رسیدن به آزادی واقعی را که زیربنای فرهنگ و تمدن بشری‌ست به همراه دارد. با این استدلال اگر کسی به راستی دل در گرو فرهنگ و تمدن این آب و خاک دارد، باید آگاهانه از خود آغاز کرده و در نخستین گام با کتاب و کتاب‌خوانی آشتی کند. فقط در این صورت است که می‌توان به تشویق دیگران پرداخت و دوستان را نیز به میهمانی کتاب، آگاهی و آزادی برد و از آنان با فرهنگ و تمدن پذیرایی کرد. از این رو من راه‌اندازی و برقراری این سایت را حرکتی برای برقراری ارتباط گستردۀ فرهنگی و به گونه‌ای وظیفۀ فرهنگی خود می‌دانم و تلاش کرده‌ام تا امکانات لازم را خواه از نظر اطلاع‌رسانی وخواه شیوه‌های گوناگون پشتیبانی و تشویقی در آن جای دهم. من با شوق فراوان نخستین گام را همراه با همکاران انتشارات در این راه برداشته‌ام و آنچه را در توان داشته و از دستم برمی‌آمده، در میان گذاشته‌ام، با این امید که تک‌تک شما همراه ما شوید و با یاری‌رسانی به رشد فرهنگی، ناشرِ آگاهی باشید و در گام‌های بعدی دیگران را نیز به عشق‌ورزی با کتاب تشویق کنید. 388 بازدید