پسوند «ان»

نشانهٔ جمع فارسی‌

پسوند «ان»
الف- «ان» نشانهٔ جمع فارسی‌ست که به آخر واژه‌ها می‌چسبد، اما اگر کلمه به «ها»ی غیر ملفوظ یا «ها»ی بیان حرکت که صدای کسره می‌دهد، ختم شود، «ه» به «گ» میانجی - که شکل کهن «ه» است - تبدیل می‌شود: درست: ستاره/ستارگان، رفته/رفتگان، خسته/خستگان، تشنه/تشنگان، گرسنه/گرسنگان، بنده/بندگان، دیده/دیدگان، برهنه/برهنگان، وابسته/وابستگان نادرست: ستارهان/ستاره‌گان، رفتهان/رفته‌گان، خستهان/خسته‌گان، تشنهان/تشنه‌گان، گرسنهان/گرسنه‌گان، بندهان/بنده‌گان، دیدهان/دیده‌گان، برهنهان/برهنه‌گان، وابستهان/وابسته‌گان ب- اگر کلمه به «ا» یا «و» ختم شود، «ی» میانجی به آخر آن کلمه افزوده و سپس جمع بسته می‌شود: درست (ختم به «ا»): پیشوا/پیشوایان، دانا/دانایان، بینا/بینایان، چارپا/چارپایان نادرست (ختم به «ا»): پیشوان/پیشواان، دانان/داناان، بینان/بیناان، چارپان/چارپاان درست (ختم به «و»»): سیه‌مو/سیه‌مویان، مه‌رو/مه‌رویان، سمن‌بو/سمن‌بویان، دعاگو/دعاگویان نادرست (ختم به «و»»): سیه‌موان، مه‌روان، سمن‌بوان، دعاگوان798 بازدید
پسوند «ها»پسوند «ها»نشانهٔ جمع فارسی