آل پاچینو

1319/2/5

آل پاچینو
آلفردو جیمز پاچینو (Alfredo James Pacino) بازیگر، کارگردان و تهیه‌کنندهٔ آمریکایی در ۲۵ آوریل ۱۹۴۰ در شهر نیو یورک به دنیا آمد. پدر و مادر آلفردو، سالواتوره پاچینو و رز (با نام خانوادگی جراردی) ایتالیایی - آمریکایی بودند و زمانی که او دو سال داشت، از یکدیگر جدا شدند. پس از این جدایی، آل به همراه مادرش به برانکس جنوبی نقل مکان کرد تا با پدربزرگ و مادربزرگ خود، کیت و جیمز جراردی که مهاجران ایتالیایی از کورلیونه بودند، زندگی کند. پاچینو در سال‌های نوجوانی در میان دوستان خود با نام «سانی» (Sonny) شناخته می‌شد. جاه‌طلبی او در آن دوران، تبدیل شدن به یک بازیکن حرفه‌ای بیسبال بود. دوستان آلفردو همچنین به او لقب «بازیگر» داده بودند. آل پاچینو مصرف سیگار و مشروبات الکلی را از نه‌سالگی آغاز کرد و با این که از سیزده‌سالگی گه‌گاه ماری‌جوانا مصرف می‌کرد، اما هرگز به سراغ مواد مخدر نرفت. دو دوست صمیمی او در سن نوزده و سی‌سالگی بر اثر سوء مصرف مواد، جان خود را از دست دادند. پاچینو که در محلۀ پرخشونت برانکس جنوبی بزرگ شد، گه‌گاه دعوا می‌کرد و در مدرسه هم به چشم یک دانش‌آموز مشکل‌ساز به او نگاه می‌کردند. آلفردو در دوران دبیرستان، خیلی زود بیش‌تر کلاس‌های خود را به جز کلاس زبان انگلیسی ترک کرد. پس از آن در دبیرستان هنرهای نمایشی نام‌نویسی کرد و پس از پذیرفته شدن در آزمون ورودی، در پی مخالفت مادرش با این تصمیم و مشاجره با او، به زندگی در یک خانه با مادر خود پایان داد. پاچینوی نوجوان برای تأمین هزینۀ تحصیل بازیگری، به کارهای کم‌درآمدی مانند روزنامه‌رسانی، پاک کردن میز رستوران‌ها و کافه‌ها، سرایداری و کارمندی پست پرداخت. او بازیگری خود را در نمایش‌های تئاترهای زیرزمینی نیو یورک آغاز کرد. درخواست آل از سوی اکترز استودیو (Actors Studio) رد شد و او به استودیوی اچ‌بی (HB) پیوست. آل پاچینو در آنجا با چارلی لاوتن (Charlie Laughton)، معلم بازیگری، ملاقات کرد که مربی و بهترین دوست او شد. آلفردو در این دوره اغلب بی‌کار و بی‌خانمان بود و حتی گاهی در خیابان، سالن تئاتر و یا خانۀ دوستان خود می‌خوابید. پس از چهار سال حضور در استودیوی اچ‌بی، آلفردو با موفقیت آزمون‌های اکترز استودیو را پشت سر گذاشت. این استودیو سازمانی متشکل از بازیگران حرفه‌ای، کارگردانان تئاتر و نمایشنامه‌نویسان مطرح در منهتن بود. پاچینو «روش بازیگری» را زیر نظر مربی بازیگری لی استراسبرگ (Lee Strasberg) که با او در فیلم‌های «پدرخوانده ۲» و «...و عدالت برای همه» به نقش‌آفرینی پرداخت، آموخت. آل پاچینو در طول بیش از پنج دهه فعالیت خود جوایز گوناگونی دریافت کرد که از میان آن‌ها می‌توان به یک جایزهٔ اسکار، یک جایزهٔ بفتا، دو جایزهٔ امی، چهار جایزهٔ گلدن گلوب و دو جایزهٔ تونی اشاره کرد. این جایزه‌ها، پاچینو را به یکی از معدود بازیگرانی تبدیل می‌کند که تاج سه‌گانۀ بازیگری را دریافت کرده است. از دیگر افتخارات او می‌توان به جوایزی چون جایزهٔ یک عمر دستاورد هنری بنیاد فیلم آمریکا، جایزهٔ سیسیل بی. دمیل و نشان ملی هنر نام برد.
807 بازدید