ساختار کتاب: کتاب «تمرین نیروی حال»، بخش‌های «پیش‌گفتار»، «سرآغاز» و سه فصل را در بر می‌گیرد.

شیوۀ نگارش: در پی انتشار کتاب «نیروی حال» و تأثیر شگفت‌انگیز آن بر آگاهی جمعی، نامه‌هایی از خوانندگان به دست نویسنده رسیده که از دگرگونی زندگی‌شان در نتیجهٔ آموزش‌های «نیروی حال» سخن گفته‌اند. بسیاری از خوانندگان از نگارنده خواستند که آموزش‌های کتاب «نیروی حال» را به شیوه‌ای عملی‌تر عرضه کند تا بتوان آن آموزه‌ها را هر روز تمرین کرد. تُله، «تمرین نیروی حال» را در پاسخ به این درخواست نگاشته است. هر چند این کتاب شامل بخش‌هایی کوتاه از «نیروی حال» هم هست تا برخی از مفاهیم اصلی را یادآوری کند و به عملی ساختن این مفاهیم یاری رساند، اما «تمرین نیروی حال» از نظر نوشتاری با قلمی روان‌تر نوشته شده و مفاهیم را به صورتی کاربردی‌تر بیان کرده است.

شمایی از کتاب: تُله، آزادی آدمی را که در گروی درک این نکته که او «فکرکننده» نیست، می‌داند. او بیان می‌دارد وقتی آدمی تماشاگر می‌شود، سطح بالاتری از آگاهی‌اش فعال می‌شود و اندک‌اندک درک می‌کند که ورای تفکرش، گستره‌ای بی‌کران از شعور وجود دارد و همهٔ امور به راستی مهم، از ورای ذهن سرچشمه می‌گیرند. با این دید، می‌توان به مکانی بسیار آرام دست یافت که مسایل ساخته و پرداختهٔ فکر ناپدید می‌شود و می‌توان به مفهوم آفرینش یک زندگی آزاد پی برد؛ امکانی که برای هر کس و در هر جایی مسیر است. تُله در این کتاب، راه رهایی از اسارت ذهن، ورود به حالت روشن‌بینی و حفظ آن در زندگی هرروزه را به خواننده می‌آموزد. در بخش یکم، نگارنده از دست‌یابی به نیروی حال سخن می‌گوید. گام نخست، دریافتن این نکته است که شعوری والاتر از ذهن وجود دارد، می‌توان از ذهن رها شد و حضوری آگاه را در پشت فکر احساس کرد. تُله، خواننده را آگاه می‌سازد که با ایجاد وقفه در میان افکار، می‌توان به احساس آرام و نیرومند حضور در حال دست یافت و روشن‌بین شد. نگارنده در ادامه از منشأی ترس سخن می‌گوید که برآمده از تسلط نفس بر ذهن است. برای رهایی از این ترس باید بر لحظهٔ حال متمرکز ماند و به توهم زمان پایان داد. پس از آن، اکهارت راه رهایی از زمان روانی را به خواننده می‌آموزد تا بتواند از پندار ذهنی وابسته به زمان و ترس برآمده از آن پندارها رها شود. نویسنده راهکارهایی عملی برای حضور داشتن در حال ارایه می‌کند تا در نهایت، ناآگاهی خواننده زدوده شود. تُله در ادامه از زیبایی آگاهی ناب، اتصال با بدن درونی و استفاده از ذهن خلاق سخن می‌گوید. در بخش دوم،‌ نویسنده از رابطه و تمرین معنوی می‌گوید و نخستین گام را زدودن بدن دردمند عنوان می‌کند. سپس راه گذار از روابط معتادگونه به روابط روشن‌بینانه را به خواننده عرضه می‌دارد و از روابط به عنوان تمرین معنوی یاد می‌کند. تُله در بخش سوم، به پذیرش و تسلیم به حال، ناپایداری زندگی، رهاسازی عواطف منفی، همدلی و تسلیم سخن می‌گوید و سرانجام، کتاب را با آموزه‌هایی برای تبدیل رنج به آرامش به پایان می‌رساند.

کاربرد کتاب: «تمرین نیروی حال» کتابی مناسب برای همهٔ آنانی‌ست که خسته از همهمه‌های ذهنی، افکار و عواطف منفی، در پی تجربه کردن راحتی و سبکی برآمده از آرام کردن افکارشان هستند. همچنین این نگاشته برای همهٔ کسانی که می‌خواهند جهان پیرامون خود را در لحظهٔ حاضر ببینند، به شعور برتر و والاتری در جهان وصل می‌شوند و جهانشان را دگرگون سازند، بسیار کاربردی‌ست. خوانندگانی که «نیروی حال» را کتابی تأثیرگذار یافته‌اند، از خواندن «تمرین نیروی حال» لذتی دو چندان خواهند برد.

روش مطالعه: بهتر است «تمرین نیروی حال» به صورت فردی، در سکوت و فراغ بال خوانده شود تا در کنار بهره‌گیری از آموزه‌های کتاب، خواننده بتواند آن‌ها را به کار بندد. همچنین برای درک و دریافت عمیق‌تر مفاهیم این نگاشته، پیشنهاد می‌شود این کتاب در حلقه‌های کتاب‌خوانی و در حضور راهنمایی آگاه خوانده شود تا درکی درست‌تر و ژرف‌تر از این نوشتهٔ تأثیرگذار به دست آید.