پاول واتسلاویک (Paul Watzlawick) روان‌شناس، فیلسوف و نویسنده‌ای پرکار، شناخته‌شده و مطرح برای فلاسفه و روان‌درمانگران نوین و امروزی دنیای باختر است. او در بیست و پنجم جولای سال ۱۹۲۱ در شهر ویلاخ اتریش پا به جهان گذاشت. واتسلاویک پس از گذراندن دورهٔ آموزش‌های نخستین، تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه شهر ونیز ایتالیا آغاز کرد. او در رشته‌های زبان‌شناسی و فلسفه به تحصیل پرداخت و در سال ۱۹۴۹ با ارایهٔ پایان‌نامه‌ای در زمینهٔ فلسفهٔ زبان و منطق موفق به دریافت درجهٔ دکترا از این دانشگاه شد. این فیلسوف سپس به آموختن روان‌درمانی پرداخت و دورهٔ تخصصی این رشته را در مؤسسهٔ کارل گوستاو یونگ در زوریخ سوییس گذراند و در سال ۱۹۵۴ گواهی روان‌کاوی را از این مؤسسه دریافت کرد. واتسلاویک از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۰ پروفسور روان‌درمانگری در السالوادر بود. او از سال ۱۹۶۰ تا امروز پژوهشگر مؤسسهٔ پژوهش‌های روانی در پالو آلتوی کالیفرنیا بوده است. افزون بر این از سال ۱۹۶۷ تا زمان مرگ به عنوان استاد در بخش روان‌پزشکی دانشگاه استنفورد به تدریس مشغول بود. یکی از کانون‌های پژوهش واتسلاویک، رابطهٔ میان پزشک و بیمار و برداشت‌های متقابل آن‌ها از یکدیگر در موقعیت درمان است. او پیرو مکتب ساختارباوری ریشه‌ای و یکی از نظریه‌پردازان مهم این مسیر فکری به شمار می‌آید. آرمان پاول واتسلاویک در چارچوب فلسفه، نظریهٔ شناخت ساختاری‌ست. او درستی برداشت‌های انسان و آنچه را که آدمی به عنوان واقعیت در نظر می‌گیرد، زیر پرسش می‌برد. به ویژه روابط انسانی با واقعیت را نه واقعی، بلکه ساختاری می‌داند و در این باره می‌گوید: «چگونگی برخورد با واقعیت، آنچه را که به عنوان واقعیت دریافت خواهد شد، تعیین می‌کند.» جدا از کتاب راهنمای شوربختی، واتسلاویک دارای نوشتارهای بسیاری‌ست که نام مهم‌ترین آن‌ها در زیر آمده است:
- روابط انسانی، شکل‌ها، آسیب‌ها، دوگانگی‌ها ـ با همکاری بیوین و جکسن.
- واقعیت چگونه واقعی‌ست
- امکان دگرگونه بودن
- در بارهٔ بدی و خوبی
- واقعیت اختراع‌شده
- نامطمئنی واقعیت ما
- درآمدی بر ساختارگرایی
- در بارهٔ پرتی معنی یا معنی پرتی
